haşere



Bildirilen veba hastalıkları (1970–1998)



Hayvanlarda saptanan veba oluşumu ile korelasyon

Mevcut veba aşısı ile patojene karşı aşılama DSÖ tarafından sadece risk grupları için önerilmektedir. Bir enfeksiyonu tedavi etmek için çeşitli antibiyotikler mevcuttur, ancak direnç daha yaygın hale gelmektedir . Almanya, Avusturya ve İsviçre'de veba, bildirilmesi zorunlu bir hastalıktır .

Yersinia pestis

enfeksiyon zinciri

pireler

Fareden insana bulaşmada ara bağlantı piredir. Bu bağlantıyı 1898'de ilk keşfeden Paul-Louis Simond oldu. Birincisi tropikal pire Xenopsylla cheopis (sıçan piresi). Bu pire tarafından koşullarına ve veba yayılma mekanizmalarına Hakkında bakınız orada . Bu pire sertliği Avrupa'da görülmez çünkü hava koşulları bu tür için çok soğuktur. AW Bacot , Avrupa'da yaygın olan ve konukçu hayvanlar açısından çok çeşitli varyasyonlarla karakterize edilen insan piresinin ( Pulex irritans ) bulaşmadan sorumlu olduğundan şüpheleniyor . Araştırmacılar Hariette Chick ve CJ Martin , bir vektör olarak Nosopsyllus fasciatus'u (= Ceratopsyllus fasciatus ) önerdiler . Bu pire, İngiltere'deki tüm pirelerin yarısını oluşturur. Bu iki tür, daha düşük sıcaklıklarla Xenopsylla cheopis'ten çok daha iyi başa çıkabilir . Ayrıca yumurtaları 13°C'de ölür, öyle ki Bacot pire popülasyonunu canlı tutabilmek için en az 15.5°C'nin bulunması gerektiğini söyledi. Buna karşılık, Pulex irritans'tan gelen yumurtaların bazıları 8 ° C'de hayatta kaldı ve Nosopsyllus fasciatus'tan gelen yumurtaların yarısı 5 ° C'lik sıcaklıklarda bile hayatta kaldı. Bugün bu pire için 0 ila 40 °C'lik bir sıcaklık penceresi varsayılmaktadır. Nosopsyllus fasciatus ve Pulex irritans İngiltere, Galler, İskoçya, Shetland, Orkney ve İrlanda'da yaygın olarak bulunur .

Bu pire türleri vektör etkinliklerinde farklılık gösterir . Bu, bir yaprağın hastalığı bulaştırabilmesinin etkinliğini tanımlar. CM Wheeler ve JR Douglas, vektör etkinliğinin, her biri aşağıdaki soru için bir ölçü olan üç potansiyele bağlı olduğunu düşündüler:

1. Enfeksiyon potansiyeli: Bir pire popülasyonundaki kaç kişi veba bakterileriyle kan emer?
2. Bulaşıcı potansiyel: Bu pirelerden kaç tanesi sindirim sistemi tıkandığı için kendi kendine vebaya neden olabilir ?
3. Bulaşma potansiyeli: Tek bir pire, ölmeden veya tıkanıklık bozulmadan önce enfeksiyonu ne sıklıkla iletebilir?

Vebanın pire tarafından bulaşmasında önemli bir faktör, bir ısırık ile enjekte ettiği bakteri sayısıdır. Ole Jørgen Benedictow, tıkanmış bir pire ısırığı başına 25.000 bakteri olduğunu varsaydı. Ancak, PCR tekniğinin tanıtılmasından önce rakamlar çok kesin değildi . Bu yöntemi kullanarak , enfekte olmuş örneklerde yaklaşık 100.000 Yersinia pestis bakterisi bulundu.

New Mexico ve Colorado'daki pire çalışmaları da bakteri konsantrasyonu ile pirelerin mikroçevresi arasında bir bağlantı buldu: Ev sahibi hayvandan ayrılan ve toprağa gömülü olan pireler, ev sahibi hayvanın kürkünde bulunanlardan daha yüksek konsantrasyonlara sahipti. Yerden toplanan pirelerin tümü enfekte değildi, ancak bloke etmek için yeterli konsantrasyona sahip olanlar vardı, ev sahibi bir hayvanın kürkündeki pireler için bu sadece 50 pireden 1'i için geçerliydi. Öte yandan, enfeksiyon oranı ikincisinde daha yüksekti.

Pirelerin ev sahibi hayvanların dışında yuvalarda ve toprakta ikamet etmeleri bazı pire türlerinin özel bir davranışı değildir, bu nedenle kürk pireleri ile yuva pireleri arasındaki ayrım daha ileri gitmez. Pollitzer ve Meyer, yuva pireleri ile kürk pireleri arasında bir ayrım çizgisi olmadığını buldu. Xenopsylla cheopis ve Nosopsyllus fasciatus arasındaki bu bağlantıdaki farklı davranışlar , onların yeme alışkanlıklarına dayanır: cheopis sıklıkla ısırır ve bu nedenle nadiren ve sadece kısa bir süre konakçı hayvanı terk ederken, fasciatus daha az sıklıkta ısırır ve bu nedenle uzun bir süre konakçı hayvan olmadan yaşar. Pollitzer ve Meyer'e göre bu, türle değil, pirelerin yaşadığı iklimle ilgilidir: tropik enlemlerde cheopis , daha serin bölgelerde fasciatus . Bu bulgulara dayanarak , fasciatus mutlaka cheopis'ten daha kötü bir veba vektörü değildir .

Sıcakkanlı konak hayvanlar

Hastalık ortaya çıkışı

Enfeksiyon sırasında vücudun kendi savunmasının artık üstesinden gelemeyeceği yeterli sayıda bakteri kan dolaşımına girmişse, kısa bir süre sonra kanda yüksek konsantrasyonda bakteri oluşur ve bu da sepsise yol açar .

hale gelebilir . Sonunda, kurban toksik bir şoka yenik düşer.
Klinik bulgular

Vebanın dört tezahürü vardır: hıyarcıklı veba , ayrıca hıyarcıklı veba (Yunanca βουβών "kasık bölgesindeki bez, tümör"), veba sepsisi , akciğer vebası ve abortif veba olarak da adlandırılır . Gelen pandemiler tüm formlar hastalığın ortaya, fakat çoğu zaman veba ve zatürree salgını. Tedavi edilmediğinde, hıyarcıklı veba genellikle veba sepsisine dönüşür ve bu da pulmoner vebaya yol açar. Veba menenjiti , veba patojenlerinin ( Yersinia pestis ) hematojenik yayılımı, hıyarcıklı vebadan sonra meninkslere saldırdığında da nadiren ortaya çıkar .

hıyarcıklı veba


Kasıkta veba yumru

Koltuk altında veba yumru

Halinde veba ya da veba , enfeksiyon genellikle ısırması üzerinden gerçekleşir sıçan piresi , taşıyan bir şekilde patojen ara ev sahibi. Ne zaman ev sahibi değiştirir o pire içinde çarpılır sonra, bakteri önceden sağlıklı gıda kurbanı enfekte bir aktarılır. Sıçanlardan sıçan pireleri yoluyla insanlara bulaşmanın yanı sıra insan pireleri yoluyla insandan insana bulaşma yolu da vardır .

pire ısırığı alanında gelişir. Bu şişlikler veya "glandüler şişlikler", on santimetreye kadar çapa ulaşabilir ve lenf düğümlerindeki iç kanama nedeniyle mavi-siyah renklidir. Tümörler pürülan hale geldikten ve eridikten sonra parçalanırlar.

veba sepsisi

, baş dönmesi ve genel bir halsizlik, daha sonra şok, geniş cilt ve organ kanamasına neden olur (bu nedenle "kara ölüm" adı verilir). Tedavi edilmezse veba sepsisi, genellikle en geç 36 saat sonra, pratik olarak her zaman ölümcüldür.

Günümüzde antibiyotiklerle tedavi mortaliteyi önemli ölçüde azaltabilir.

akciğer vebası


Enfekte akciğer
Sol akciğerin orta kısmında artan çizgili işaretler, atipik pnömoni

Damlacık enfeksiyonu ile bulaşan son derece bulaşıcı akciğer vebası , günümüzde nispeten nadirdir. Belirli bir enfeksiyon yolu ve yayılma şekli olan tek veba türüdür. Yayılma gücü çok daha zayıf olsa bile, influenzaya benzer olması muhtemeldir . Yayılma o kadar spesifiktir ki, ancak özellikle uygun koşullar altında bir salgın haline gelebilir. Her şeyden önce, enfeksiyon kaynakları nadirdir. Veba ile enfekte olan nüfusun sadece küçük bir kısmı, örneğin mevcut hıyarcıklı veba ve zayıf direnç ile pnömonik veba alır. Memeliler tarafından enfekte olabilirsiniz, ancak bunlar genellikle evcil hayvanlardır. Örneğin 21. yüzyılda Amerika'da pnömonik vebalı hastaların çoğu enfekte kedilere bulaşmıştı.

Veba kaynağına fiziksel yakınlık başka bir gerekliliktir. Enfeksiyon için pnömonisi olan bir kişinin yüzüne olan kritik mesafe 30 cm ve daha azdır. Grip virüslerinin aksine, veba bakterileri havada hızla ölür. Yayılmayı azaltan bir diğer faktör, enfekte olanın çok hızlı ölmesi ve akciğer vebasının geçebileceği çok kısa bir süre kalmasıdır. Kuluçka süresi 1 ila 3 gün olarak verilir, ölüm oranı %95'tir ve bulaşıcı kan tükürme sadece hastalığın ileri evrelerinde ortaya çıkar.

Bununla birlikte, veba ile enfekte yolcuların neden olduğu akciğer vebası salgınları 20. yüzyılda belgelenmiştir. En büyük iki pnömonik veba salgını, 20. yüzyılın başında Çin'in Mançurya sınır bölgesinde meydana geldi . Olay esas olarak soğuk bir iklimle bağlantılıydı. Mançurya 1910-1911'deki salgın kış aylarında (Eylül-Nisan) gerçekleşti ve ana trafik yollarıyla bağlantılıydı. Veba, 7 ayda 2.700 km'den fazla taşındı. En az 60.000 kişi vebadan öldü.

Wu Lien-Teh, Mançurya'daki akciğer vebasının Tabergan veya Sibirya dağ sıçanı ( Marmota sibirica ) avıyla bağlantılı olduğunu ve değerli kürkten kaynaklandığını gözlemledi . Derilerin fiyatı 1910'dan önce dört katına çıkmıştı. Bugünün deneyimi, akciğer vebasının kemirgen popülasyonlarının hastalığı ile düzenli olarak meydana geldiğini göstermiştir. Pnömonik veba ile önceki kemirgen hastalığı ile salgın hıyarcıklı veba arasındaki bağlantı iyi belgelenmiştir.

olarak adlandırılır .
ile sonuçlanır.

abortif veba

Soruşturma yöntemleri

Tanı, patojenin kanda, yumruların salgılanmasında veya akciğer vebası durumunda balgamda saptanmasıyla konur . Institut Pasteur de Madagascar'dan (IPM) Suzanne Chanteau liderliğindeki Fransız-Malagasy araştırma ekibi, 2003 yılında hem pulmoner hem de hıyarcıklı veba için antikorların 15 dakika içinde tespit edilebildiği hızlı bir test geliştirdi . Bundan önce her iki hastalık da ancak 14 günlük bir değerlendirme sürecinden sonra tespit edilebiliyordu.

Her yıl dünya çapında meydana gelen 4.000 veba vakası ile, 24 saat içinde hızlı bir teşhis, başarılı tedavinin çok önemli bir parçasıdır. Veba hala 20 ülkede, özellikle Afrika'da görülüyor.

Başlangıçta belirsiz ve genellikle yalnızca zayıf semptomlar , şimdiye kadar genellikle bakteriyolojik incelemeler gerektirdi, hatta bazen DNA'yı kesin bir atama için kullandı. İle Karışıklık apandisit , menenjit ve streptokok enfeksiyonu olan belgelenmiş içinde ABD .

).
Ayırıcı tanı

Laboratuvar yoksa, " tularemi [('tavşan ateşi')], lenf nodları tüberkülozu , yersiniosis , bruselloz , toksoplazmoz , kedi tırmığı hastalığı , listeriosis , HIV enfeksiyonu ve lenfoma erken evrelerinde ayırıcı tanı düşünülmelidir. “Yüksek ateş nedeniyle tifüs , dang humması , sıtma ve [herhangi bir nedenle] sepsis de düşünülebilir. Akciğer vebası diğer pnömonilerden ayırt edilmelidir . "" Püstüler veba [ septisemi nedeniyle ] variola veya suçiçeğinin dışlanmasını gerektirir .

epidemiyoloji

1910 ve 1921 salgınlarında vebanın yayılması da ulaşım araçlarının gelişmesinden kaynaklanmaktadır. 1921 yılında veba demiryolu istasyonlarında başlıca oluştu Harbin için Vladivostok . Harbin, Trans-Sibirya ve Doğu Çin Demiryolları arasındaki kavşaktı ve özellikle çok etkilendi. Ancak demiryolu bağlantısının olmadığı Astrakhan ve güney Urallarda 1878-1925 veba salgınlarının kanıtladığı gibi, at sırtında seyahat etmek vebayı uzun mesafelere de yaydı. 5.000'den fazla insan öldü, bunların %70'i pnömonik vebadan. Salgının suçlusu oradaki sağlıksız yaşam koşullarıydı: karanlık, kirli ve aşırı kalabalık. Yaklaşık 10 m²'de 10-15 kişi yaşıyordu. İnsanlar nadiren ya da hiç yıkanmaz ve asla kıyafet değiştirmez. Veba hastaları birçok kişi tarafından ziyaret edildi ve konuklar balgamı elleriyle veya kıyafetleriyle sildi. Bu, 1910'daki veba salgını için doğruydu, burada ilk Tarbagan -Jäger , kontamine hayvanlardan önce mermer deri üretimi için dağ sıçanı avındaydı. Yayılmayı teşvik eden özellikle küçük kulübelerde, 40 kişiye kadar ranzalarda uyudular. Diğer bir gösterge Dalai Nur Gölü'ndeki bitüm ocaklarındaki koşullardı . 1921'deki veba salgını sırasında orada 4.000 Çinli ve 2.000 Rus çalıştı. 1.027 ölüden sadece 4'ü Rus idi. Çinliler küçük kulübelerde, yarı toprağa gömülü, Ruslar yer üstünde evlerde yaşıyordu. Pnömonik vebanın damlacık enfeksiyonu yoluyla bulaşması kesinlikle 20. yüzyılın başında meydana geldi.

Bir salgının seyri

izler . Bunu 3 ila 5 günlük hastalık dönemi izler, bu da enfekte olanların çoğunda ölüme yol açar. Enfeksiyondan ölüme kadar ortalama 8 gün sürer. Bir sıçan kolonisinin ilk enfeksiyonundan ilk ölüme kadar 20 ila 28 gün, genellikle 24 gün sürer.

Kirlenmiş ve taze sıçan kolonileri arasındaki temas yavaş yayılmaya neden olur. Daha da önemlisi ziyaretçilere yayılma sürecidir. Kontamine pireleri yanlarında eve götürürler ve böylece kendi fare kolonilerini enfekte ederler. Bu, bu yayılma biçiminin yalnızca bir kişide veba gözle görülür şekilde patlak verdiğinde bir etkiye sahip olduğu anlamına gelir, böylece Orta Çağ'ın sonlarında bu yayılma biçimi bir ambulans, uyandırma, cenaze töreni ve mirasla başlar. Bu noktaya, veba bir yere bulaştıktan yaklaşık 3 ila 4 hafta sonra ulaşılır. Bir hafta sonra veba, ziyaretçilerin evlerinin avlularına yayıldı ve salgın evresi başladı. O zamana kadar yaklaşık 40 gün veya 5½ hafta geçti.

Veba salgınının bir başka tipik özelliği, kışın çökmesidir. Bir kışta bilinen bir hıyarcıklı veba salgını yoktur. Bunun nedeni , farelerde soğuk olduğunda septik bakteri yoğunluğunun daha düşük olması , böylece pirelerin daha az bakteri yutması ve soğukken pirelerin çoğalmamasıdır. Pirelerin yaydığı veba salgınlarının sonu kış aylarında düzenli olarak düşmektedir. Veba sadece sonbaharın sonlarında ortaya çıktıysa, bir sonraki bahara kadar ortaya çıkmadı.

Veba bakterileri için bir geri çekilme olarak vahşi kemirgen popülasyonları

Veba bakterileri bugün hala çayır köpekleri , yer sincapları ve dağ sıçanları gibi vahşi kemirgen popülasyonlarında bulunur . Bu popülasyonlar, fareler gibi evcil kemirgenlerin ara sıra enfekte olduğu veba bakterisinin doğal rezervuarlarıdır.

İken hiçbir enfekte hayvan popülasyonları bilinmektedir içinde Avrupa ve Avustralya'da , bunlar meydana Kafkasya , Rusya , Güneydoğu Asya , Çin Halk Cumhuriyeti , Moğolistan , Güney ve Doğu Afrika , Orta ve Güney Amerika ve güneybatı ABD .

atıfta bulunuyor . sırasında yaşandı . Vebanın artık Avrupa'da olmadığına inanılıyor.
tedavi

Günümüzde veba, 10 gün boyunca antibiyotiklerle tedavi edilmektedir . Erken teşhis edilirse, iyileşme şansı yüksektir. Kullanılan aktif maddeler örneğin streptomisin veya gentamisin ve kloramfenikolün yanı sıra tetrasiklin ve sülfonamid kombinasyonlarıdır . Kloramfenikol oldukça etkilidir, ancak yan etkileri nedeniyle sadece yedek ilaç olarak kabul edilir. Tedavi için de kullanılan antibiyotikler doksisiklin ve siprofloksasin , profilaktik olarak kullanılabilir ve yedi günlük bir süre boyunca uygulanabilir . Hastalık ilerledikçe öldürücülük katlanarak artar.

Önleme ve raporlama

Orada aşıların mevcuttur, ancak bir dokunulmazlık ancak pnömonik veba için, sadece üç aydan altı aya kadar ve sadece veba içinde verin. Bununla birlikte, yazarlar Eberhard-Metzger ve Ries, bu aşıların zayıf bir şekilde tolere edildiğine dikkat çekiyor. Bu nedenle Dünya Sağlık Örgütü, yalnızca enfekte kemirgen popülasyonlarının yaygın olduğu bölgelerde çiftçiler , çiftlik işçileri ve avcılar gibi yüksek risk gruplarına aşı yapılmasını önermektedir .

Bir veba salgınını kontrol altına almak için alınan diğer önlemler arasında hijyenin iyileştirilmesi , farelerin kontrolü ve farelerin gemilerde taşınmasının önlenmesi yer alıyor. Fareler öldükten sonra pireler konak değiştirdiği için insanların insektisitlerle pirelerden korunması gerekir .

Gemi, hava, tren veya motorlu taşıt trafiği için sınır ötesi karantina düzenlemeleri , 1971 Uluslararası Sağlık Tüzüğü'nde belirtilmiştir.

bildirir . . Şüphe, hastalık ve ölüm vakaları bildirilmelidir.

İsviçre veba olarak da olduğu bildirilmesi zorunlu hastalık ve bundan sonra salgın hastalık Yasası ile bağlantılı olarak (EPG) epidemik Yönetmelik ve

Ek 1
arasında Düzenlenmesi EDI insanın bulaşıcı hastalıkların gözlemlerin raporlanması üzerine . Klinik bir şüpheyi bildirme, bulaşıcı hastalıklar konusunda bir uzmana danışma ve patojene özgü laboratuvar teşhisi başlatma yükümlülükleri vardır.
Öykü

İlk görünüş


1720'de Marsilya'da Veba

2018 yılında Rusya'nın Samara bölgesindeki 3800 yıllık bir mezarın genetik çalışmaları , aynı anda dolaşımda olan iki Yersinia pestis genomunu yeniden oluşturmayı başardı . Bunlardan biri, hıyarcıklı vebanın özelliği olduğuna inanılan ve günümüz kabilelerinin atası olan genlere sahiptir. Bu soyun yaşı 4.000 yıl olarak hesaplanmıştır.

Ek olarak, N03 ve N05 erken soy ağacı dalları arasında ilgili patojenin bir filogenetik sınıflandırması başarılı olmuştur. Araştırmanın şu anki durumuna göre, bu nedenle, Yersinia pestis kabilesinden bir patojenin, en azından Justinianus vebasına belirgin bir şekilde dahil olduğu ve vebanın aslında veba olduğu neredeyse kesin olarak kabul edilebilir . 2013 yılına kadar birçok araştırmacı , 1347-1351 yılları arasındaki Kara Ölüm'ü hastalığın ilk salgını olarak değerlendirdi . Vebanın neden 770 civarında birkaç yüzyıl boyunca Avrupa'dan kaybolduğu hala belli değil.

Araştırma geçmişi

Bu, vebanın tek bir hastalık olarak tanımlanmasına yol açtı. Vebanın Hindistan'da yayılmasının keşfi, vebanın günümüzde olduğu gibi modern bir hastalık olarak görülmesinde baskın bir rol oynamıştır. Başlangıçta, hastalığı yaymanın yalnızca bu yolu olduğu görüşüne yol açtı. Araştırmalar artık çok sayıda kemirgen ve çok sayıda pire türünü içerecek şekilde genişledi. Kolonilerdeki yüksek ölüm oranı, salgın özelliklerin bir kartografisi ile araştırma çabalarının artmasına yol açtı. Sorgulanmayan başlangıç ​​noktası, her zaman veba ile ilgili olmasıydı. Hastalığa tarihsel terim veba verildi ve bakterilere ondan sonra isim verildi. Orta Çağ vebasının Hindistan'da araştırılan hastalıkla özdeşliği varsayılmıştır. Veba ve yayılmasını araştırırken, 1905'te Hindistan'a gönderilen İngiliz veba araştırma komisyonunun yönergeleri belirleyiciydi.

bilim adamlarıyla birlikte bir Alman da dahil olmak üzere birçok araştırma grubu Hindistan'a gitti . 1897'de şunları söylediler: "Pek çok yerden veba salgınının öncesinde bir salgın hastalık ve kitlesel fare ölümleri olduğu bildiriliyor." Sıçan popülasyonu bağımlıdır. Ev sahibi hayvanlar dışındaki hayvanlar için herhangi bir kanıt bulunamadı. Komisyon, hıyarcıklı veba ile diğer klinik formları birbirinden ayırdı. Tüm gözlemler, veba salgınlarının yalnızca hıyarcıklı veba şeklinde meydana geldiğini gösterdi.

Farelerin pire ile enfekte olduğu kanıtlanmıştır. (Tespit amacıyla, sağlıklı ve hasta sıçanlar ayrı tutuldu, ayrılma pirelere karşı geçirgendi). İnsan vebasıyla ilgili olarak, komisyon bir takım sonuçlara varmıştır: 1. Veba, insandan insana bulaşmaz çünkü hastanelerdeki hemşireler enfekte olmamıştır. 2. Onlara göre, salgın, sıçanlar arasındaki salgına sıkı sıkıya bağlıydı. 3. Hindistan'daki baskın pire dayanıklı Pulex cheopis , bugün Xenopsylla cheopis , özellikle doğal konakçı hayvanları yokken insanlara da saldıran biri olduğu kanıtlanmıştır. Vebalı evlerde kobaylar ve maymunlarla tekrarlanan deneyler, pirelere karşı korunmadıkları takdirde hastalandıklarını gösterdi. Ne vebalı toprak ne de veba hastalarının kıyafetleri veya yatak takımları vebayı pire olmadan bulaştıramadı. Komisyon deneysel olarak veba bakterilerinin bir ev sahibi hayvanın dışında sadece birkaç gün hayatta kalabileceğini tespit ettiğinden, vebanın taşra kasabalarının dışından getirilmiş olması gerektiği sonucuna vardı. Veba, vebalı ayların dışında büyük şehirlerde de görüldüğünden, veba mevsimleri arasında rezervuar olarak küçük sıçan popülasyonlarında veya bireysel insanlarda vebanın orada kaldığını söyledi. Hindistan büyüklüğünde bir çalışma alanında, yayılma yolları sorusu ortaya çıktı. Sıçanlar uzun mesafeleri zorlukla seyahat edebildiğinden komisyon, daha önce haşere içermeyen bölgelerde yayılmanın malların hareketi yoluyla gerçekleşmiş olması gerektiğine inanıyordu. Bu araştırmalar ve sonuçlar, yalnızca o sırada Hindistan'da meydana gelen hıyarcıklı veba ile ilgilidir.

genom kod çözme


Kara Ölüm

Sonuçlar, patojenlerin evrimini daha iyi anlamak için kullanılabilir. Araştırmaya göre veba patojenleri, 1348 ile 1353 arasındaki salgından bu yana pek değişmedi. Patojenin 13. veya 14. yüzyılda Doğu Asya'da ortaya çıktığına dair şüpheler , bu da 6. yüzyılda dünya çapında 100 milyondan fazla insanı öldüren Justinian vebası gibi daha önceki veba salgınlarının henüz başka bir veba tarafından tanımlanmadığı anlamına geliyordu. 2013'ün başında yanlış olduğu ortaya çıktı: 6. yüzyıldaki enfeksiyonların izi de patojen Yersinia pestis'e kadar uzanabilir . Araştırmacılar, Orta Çağ'da Londra'daki East Smithfield Mezarlığı'na gömülen veba kurbanlarının iskeletlerinden asırlık veba patojenlerinin genetik materyalini elde ettiler. Bu mezarlık, tüm Avrupa'daki en iyi belgelenmiş veba mezarlığı olarak kabul edilir; 1348'den 1350'ye kadar sadece üç yıl kullanıldı.

Bugün veba

Veba artık kolayca tedavi edilebilen, ancak çok geç keşfedilirse ölümcül olabilen “unutulmuş” hastalıklardan biridir. Diğerlerinin yanı sıra pire ve sıçanlar gibi geleneksel konakçı ve ara konakçı taşıyıcılara ek olarak. Hijyen önlemleri ile iyi bir şekilde mücadele edilebilir, günümüzde salgınlar genellikle dağ sıçanları, çayır köpekleri, yer sincaplarıyla ve aynı zamanda vahşi kediler, tavşanlar ve tavşanlarla bağlantılıdır. Bu nedenle salgınlar neredeyse dünya çapında meydana gelir, ancak nadirdir ve Madagaskar hariç, genellikle hızlı bir şekilde daraltılabilir ve yalnızca düşük vaka sayılarına ulaşabilir. Hastalığın erken evrelerinde, ilk belirtiler nedeniyle, soğuk algınlığı ile karıştırılması büyük bir tehlikedir, bu da en iyi doktorun ayırıcı tanısıyla (hastalık belirtileri ve bir risk grubuna ait) ekarte edilebilir. 1978'den 1992'ye kadar, Dünya Sağlık Örgütü (WHO) 21 ülkede 1.451 ölüm bildirdi. Örneğin Amerika Birleşik Devletleri'nde 1992'de on üç enfeksiyon ve iki ölüm meydana geldi. 2010-2015 dönemi için, DSÖ dünya çapında 584'ü vebadan ölüm olmak üzere 3.248 vaka kaydetti.

Farklı ülkelerde bölgesel veba olayları

Ağustos'tan Ekim 1994'e kadar Hindistan'ın Surat kentinde büyük bir veba salgını meydana geldi . DSÖ, 56 ölümle 6344 şüpheli ve kanıtlanmış 234 veba vakası saydı. Orada bulunan veba patojeni, henüz gözlemlenmemiş özelliklere sahipti. Zayıf bir virülans ile karakterize edildi ve bazı özel moleküler biyolojik özellikler nedeniyle yeni bir patojen türü olarak kabul edildi.

2003 yılında Cezayir'de 50 yıl sonra bir veba salgını daha yaşandı.

Kasım 2008'de, yerel gazeteler Uganda'da yeni bir hastalık salgını olduğunu bildirdi. Toplamda on iki kişi etkilendi, üçü öldü.

2019'da Moğolistan'da enfekte olduğundan şüphelenilen bir dağ sıçanı tüketen bir çift öldü.

2008'den beri Madagaskar'da veba vakası


Ekim 2017 sonunda Madagaskar'daki veba salgını sırasında.

2008'in başında Madagaskar'da patlak veren veba salgını 18 kişiyi öldürdü. 2010 yılında 18 kişi öldü. Yılın başından Mart 2011'e kadar 60 kişi öldü ve 200 kişi daha hastalandı. Kuzeybatıdaki Ambilobe kasabasının çevresi gibi uzak bölgeler özellikle etkileniyor ve doğuda ve yaylalarda başka vakalar da vardı.

2013'ün sonunda , Mandritsara bölgesindeki tropik Madagaskar adasının uzak kuzeyindeki pnömonik vebadan 20 kişi öldü. Eylül 2013'ten bu yana Madagaskar'ın dört farklı ilçesinde 36 kişi bulaşıcı hastalığa kurban gitti.

2014 yılında, Madagaskar'da Kasım ayının ortalarında hala yaygın olan bir veba salgınında en az 40 kişi tekrar öldü.

Ekim 2017 sonunda Madagaskar'da son dönemde yaşanan veba salgınında ölenlerin sayısının 107'ye yükseldiği bildirildi. Şu ana kadar yaklaşık 700'ü tedavi edilmiş olan 1.100'den fazla kişi hastalığa yakalandı. 2010'dan bu yana Madagaskar'da yaklaşık 600 kişi vebadan öldü.

Kültürel özellikler

dikildi .

şehrinde, nüfusu vebadan koruduğu için Ağustos ayının son Pazartesi günü sözde “Nişanlı Günü” yerel bir tatil olarak kutlandı.

Arnold Böcklin : veba , tempera üzerinde köknar ahşap (1898, Kunstmuseum Basel )
. ) Max ile 1957'de von Sydow; film, 14. yüzyılda İsveç'te bir veba salgınını konu alıyor.
Biyolojik bir silah olarak veba patojeni
.
1346 yılında yılında - veba 14. yüzyılın başında olduğu gibi bir biyolojik silah olarak kullanıldığını popüler hipotez vardır Ceneviz liman kenti Kaffa içinde Kırım Tatar lideri Dschanibek vardı şehir ve duvarlarından atıldı veba organları veba İtalya'ya kaçmadan önce kuşatıldı. Piacenza'dan Gabriel des Mussis'in bir raporuna göre, Kaffa kuşatmasına katılan Cenevizli ve Venediklilerin vebayı kadırgalarla Messina, Pisa, Cenova ve Venedik'e getirdikleri ve oradan İtalya'ya yayıldığı söyleniyor. Bununla birlikte, bu tartışmalı bir şekilde değerlendirilir ve açıkça kanıtlanmamıştır.
Sırasında ikinci Çin-Japon Savaşı takdim Japon Ordusu içinde birim 731 de denilen esir kampında Harbin içinde Mançurya veba pire ve kullanımları ile enfekte olanlar oluşuyordu biyolojik silahlar önce, Çin Halk Cumhuriyeti'nde yerel 1942 1940 yıllarında neden Pestausbrüche. 1945'te savaşın sonunda üretim tesisleri Japon ordusu tarafından tahrip edildiğinde, veba bulaşmış fareler serbest bırakıldı ve Çin'in Heilongjiang ve Jilin eyaletlerinde 20.000'den fazla ölümle bir salgını tetikledi . Sırasında Soğuk Savaş , Sovyet bilim adamları Müdürlüğü-15 çalıştı askeri araştırma içinde karmaşık biopreparat yönetimindeki Ken Alibek biyolojik silah olarak veba patojenlerin kullanımına ilişkin.
Almanya'da, Robert Koch Enstitüsü biyolojik savaşın tehlikeleriyle ilgileniyor. Biyogüvenlik Federal Bilgi Merkezi (İBBS) orada da kuruldu. Biyolojik savaş ajanlarıyla bir saldırı riskinin gerçekte ne kadar büyük olduğu tartışmalıdır. IBBS, Almanya'da vebaya karşı aşı yapılmasını önermemektedir. Bu tavsiye, genel popülasyonun yanı sıra risk grupları için de geçerlidir.
Ayrıca bakınız
• veba mektubu
• Norveç'te veba salgınları
• Kara Ölüm
Edebiyat
• AM Barnes, TJ Quan, JD Polonya: Amerika Birleşik Devletleri'nde Veba. In: Morbidity and Mortality Weekly Report 1985, pp. 9-14 (İngilizce).
• Ole Jørgen Benedictow: Svarte Dauen ve Norveç'teki eski veba salgını. Oslo 2002, ISBN 82-7477-108-7 (Norveççe).
• Ole Jørgen Benedictow: Kara Ölüm: 1346-1353. Tam Tarih. Boydell Press: Woodbridge ve diğerleri 2004; 2006'yı yeniden yazdırın (İngilizce).
• Klaus Bergdolt : Avrupa'da Kara Ölüm. CH Beck, Münih 1994; 4. baskı, The Great Plague and the End of the Middle Ages alt başlığıyla birlikte , age 2017, ISBN 978-3-406-70594-6 .
• Klaus Bergdolt: 1348'de İtalya'da veba. Elli çağdaş kaynaklar. Heidelberg 1989.
• Klaus Bergdolt: Veba. İçinde: Werner E. Gerabek , Bernhard D. Haage, Gundolf Keil , Wolfgang Wegner (ed.): Enzyklopädie Medizingeschichte. De Gruyter, Berlin / New York 2005, ISBN 3-11-015714-4 , s. 1122-1127.
• Friedrich Hoffmann : Veba, saat sıçraması ve özü hakkında kapsamlı bir araştırma: Ekli battaniyelere ek olarak, kişi kendini onlardan nasıl koruyabilir ve nasıl güvenli bir şekilde tedavi edilebilir? Rüdiger, Berlin 1710 ( sayısallaştırılmış versiyon ).
• Stefan Leenen, Alexander Berner ve diğerleri: Zararlı! Bir ipucu arayışı. (= LWL Museum of Archeology'de aynı isimli sergiye refakatçi cilt , 20 Eylül 2019 - 10 Mayıs 2020). wbg Theiss, Stuttgart 2019, ISBN 978-3-8062-3996-6 .
• JD Marshall, RJT Joy, NV Ai ve diğerleri: Vietnam'da Veba 1965-1966. İçinde: American Journal of Epidemiology 86 (1967), s. 603-616 (İngilizce).
• William Hardy McNeill : Vebalar ve Halklar. Penguen 1979 (İngilizce).
• Volker Reinhardt : Salgının gücü. Büyük Veba dünyayı nasıl değiştirdi? CH Beck, Münih 2021, ISBN 978-3-406-76729-6 .
• Michael Schaper: Veba. Orta Çağ'da Yaşam ve Ölüm. (= GEO dönemi . Sayı 75). Gruner + Jahr, Hamburg 2015, ISBN 978-3-652-00444-2 .
• Franz Schnyder : Eski Luzern'deki veba ve veba yönetmelikleri. Stans 1932 (ayrıca Basel tezi).
• Klaus Schwarz: Bremen'deki veba. Bir Alman Hansa kentinde 1350-1710'da salgınlar ve serbest ticaret. Devlet Arşivi, Bremen 1996, ISBN 3-925729-19-4 .
• Manfred Vasold: Veba. Theiss, Stuttgart 2003, ISBN 3-8062-1779-3 .
• Volker Zimmermann: Hastalık ve Toplum: Veba. İçinde: Sudhoff'un arşivi. Cilt 72, 1988, sayfa 1-13.
• Karl Georg Zinn : toplar ve veba. Westdeutscher Verlag, Opladen 1989, ISBN 3-531-12107-3 .
İnternet linkleri

Vikisözlük: Zararlı  - anlam açıklamaları, kelime kökenleri, eş anlamlılar, çeviriler
Commons
: Pest
 - resim, video ve ses dosyalarının toplanması
Vikisöz: Veba  Alıntıları
 Vikihaber: Madagaskar'da artan veba hastalıkları  - Haberler
Vikikaynak: Zararlı  - Kaynaklar ve tam metinler
• Haşere - Robert Koch Enstitüsü'nden bilgi
• CDC Veba Ana Sayfası
• Roger Seiler: Veba. İçinde: İsviçre'nin Tarihsel Sözlüğü .
• VJ Schuenemann, K. Bos ve diğerleri: Kara Ölüm kurbanlarından Yersinia pestis pPCP1 plazmidini veren antik patojenlerin hedeflenen zenginleştirilmesi. İçinde: PNAS. Cilt 108, Sayı 38, Eylül 2011, s. E746-E752,
  ISSN  1091-6490
  . doi: 10.1073 / pnas.1105107108 . PMID 21876176 . PMC 3179067 (ücretsiz tam metin).
• Johannes Krause , Verena Schünemann: "Yersinia pestis" bakterisinin kara ölüme neden olduğu kesin olarak kanıtlandı (PDF) Tübingen Üniversitesi'nden alınan bilgiler, 30 Ağustos 2011
• Avrupa'da vebanın yayılmasıyla ilgili grafik. aerzteblatt.de , Ağustos 2008
• Nina Weber: Avrupa'da Kara Ölüm: 650 yıllık genetik materyal veba patojenlerini ortaya çıkarıyor . Spiegel Çevrimiçi , 30 Ağustos 2008
• A. Rakin: Yersinia pestis. İnsanlık için bir tehdit. (PDF) İçinde: Bundesgesundheitsblatt , Cilt 46, Sayı 11, 2003, sayfa 949-955.
• Veba 5000 yıl önce insanları rahatsız etti
Bireysel kanıt
1. ↑
   Georges: Kapsamlı Latince-Almanca özlü sözlük. 1913 .
2. ↑
   Georg Deininger: 15. yüzyılda veba doktrinine katkı. In: Tıp tarihi ve tıbbi coğrafya için Alman arşivi. Cilt 3, 1880 (yeni baskı Olms, Hildesheim / New York 1971), s. 348–356 (“Beulenpest”); Ayrıca bkz. Heinrich Schipperges : Orta Çağ'da Hastalar. Beck, Münih 1990, s. 105 (“her tehlikeli salgın”, “kara” ölüm, özellikle “hıyarcıklı veba”).
4. ↑
   salgın hastalık, f. . In: Jacob Grimm , Wilhelm Grimm : Almanca sözlük . Hirzel, Leipzig 1854–1961 ( woerterbuchnetz.de , Trier Üniversitesi).
7. ^
   Bernhard D. Haage: Hans Andree'nin veba şiirine yeni bir metin tanıklığı. İçinde: Uzmanlaşmış düzyazı araştırması - Sınırları aşmak. Cilt 8/9, 2012/2013, s. 267–282, burada: s. 267. Hans Andree için ayrıca bkz. Bernhard D. Haage: Hans Andree. İçinde: Yazarın Sözlüğü . 2. Baskı. Cilt 1, 1978, Sütun 351 f. Veba şiiri hakkında ayrıca bkz. Bernhard D. Haage: Eski bir Alman veba şiiri geleneği üzerine. In: Gundolf Keil (ed.): Gelêrter der arzenîe, ouch apotêker. Bilim tarihine katkılar. Willem F. Daems'in 70. doğum günü için Festschrift (= Würzburg tıbbi-tarihsel araştırma. Cilt 24). Pattensen 1982, s. 323-335.
8. ^
   Andreas Plettenberg: Dermatolojik Enfeksiyoloji . Stuttgart 2004, s. 397.
9. ^
   A. Bacot: LXIX. Böceğin yaşam tarihinin çeşitli dönemlerinde sıcaklık ve nemin etkisine özel atıfta bulunarak, yaygın sıçan pirelerinin ve insan yerleşimleriyle ilişkili diğer türlerin biyonomiği üzerine bir çalışma. İçinde: Hijyen Dergisi. Cilt 13, Ek Ocak 1914, s. 447-654.15,

   ISSN  0022-1724

   . PMID 20474557 . PMC 2167455 (ücretsiz tam metin).
10. ^
    H. Chick, CJ Martin: Dünyanın Farklı Yerlerinde Sıçanlarda Yaygın Pireler ve Adamı Isırmaya Hazır Olmaları. İçinde: Hijyen Dergisi. Cilt 11, Sayı 1, Mart 1911, sayfa 122-136,

    ISSN  0022-1724

    . PMID 20474438 . PMC 2167231 (serbest tam metin).
11. ↑
    CM Wheeler ve JR Douglas: Sylvatic veba çalışmaları V, Vektör verimliliğinin belirlenmesi. İçinde: Bulaşıcı Hastalıklar Dergisi , 77, 1945, s. 1-12.
12. ^
    Georges Blanc, Marcel Baltazard: Recherches deneyseles sur la peste. İçinde: Comptes rendus des séances de l'Académie des Sciences , 213, 1941, 813-814.
13. ↑
    Georges Blanc, Marcel Baltazard: Recherches sur le mode de transmission naturelle de la peste bubonique et septicémique. In: Archives de l'Institut Pasteur du Maroc , 111, 5, 1945, s. 173-348.
14. ↑
    Georges Blanc, Marcel Baltazard: Recherches ... , s. 192.
15. ↑
    Georges Girard: Les ectoparasites de l'homme dans l'épidémiologie de la peste . In: Bulletin de la Société de Pathologie Exotique XXXVI, 1943, s. 4-41.
16. ↑ ^{a b c}
    Robert Pollitzer: Veba. DSÖ Cenevre 1954 s. 623-654; ve: 1960 s. 387-400.
17. ^
    A. Macchiavello: Peru-Ekvador Sınırında Sylvatic Veba'nın Odağı. İçinde: Bilim. Cilt 104, Sayı 2710, Aralık 1946, sayfa 522,

    ISSN  0036-8075

    . doi: 10.1126 / bilim.104.2710.522 . PMID 17840540 .
18. ^ ^{A b}
    Robert Pollitzer ve Karl F. Meyer: The Ecology of Plague . İçinde: Jacques M. May (Ed.): Hastalık Ekolojisi Çalışmaları, Tıbbi Coğrafya Çalışmaları. Cilt 2, New York 1961, s. 433-590.
19. ^
    RJ Eisen, SW Bearden ve diğerleri.: Hızla yayılan veba epizootiklerini açıklayan bir mekanizma olarak, Yersinia pestis'in engellenmemiş pireler tarafından erken evre iletimi. İçinde: Ulusal Bilimler Akademisi Bildiriler Kitabı , Cilt 103, Sayı 42, Ekim 2006, sayfa 15380-15385,

    ISSN  0027-8424

    . doi: 10.1073 / pnas.0606831103 . PMID 17032761 . PMC 1592641 (ücretsiz tam metin).
20. ^
    Ole Jørgen Benedictow: Geç Ortaçağ İskandinav Ülkelerinde Veba . Oslo 1992, s. 241.
22. ↑
    Journal of Hygiene VII, 6, 1907 s. 724-762.
23. ^
    J. Black, D. Black: Doğu Suffolk 1906-1918'de Veba. İçinde: Kraliyet Tıp Derneği Dergisi. Cilt 93, Sayı 10, Ekim 2000, sayfa 540-543,

    ISSN  0141-0768

    . PMID 11064697 . PMC 1298133 (ücretsiz tam metin).
24. ↑
    Gine domuzları - Hayatınıza mal olabilecek bir uzmanlık. İçinde: Süddeutsche Zeitung . 11 Mayıs 2010,

    Erişim Tarihi: 14 Mart 2018

    .

     
25. ^
    Veba - "kara ölüm"ün bulaşması ve belirtileri. içinde: kadının görüntüsü . 6 Nisan 2017.

    Erişim tarihi: 14 Mart 2018

    .

     
26. ^
    Johann Baptist Hofmann : Yunanca etimolojik sözlük. R. Oldebourg, Münih 1950, s. 38.
27. ↑
    Karl Wurm, AM Walter: Bulaşıcı Hastalıklar. İçinde: Ludwig Heilmeyer (ed.): Dahiliye ders kitabı. Springer-Verlag, Berlin / Göttingen / Heidelberg 1955; 2. baskı, age 1961, s. 9-223, burada: s. 220 f.
28. ↑
    Klaus Bergdolt: Zararlı. 2005, sayfa 1122.
30. ↑
    HM Jettmar: Transbaikalia'daki veba ile ilgili deneyimler . İçinde: Tıbbi Mikrobiyoloji ve İmmünoloji , Cilt 97, Ocak 1923, sayfa 322-329.
31. ^
    Dan C. Cavanaugh ve James E. Williams: Veba: Bazı Ekolojik İlişkiler . İçinde: R. Traub, H. Starcke (Ed.): Pireler, Uluslararası Pireler Konferansı Bildirileri. Ashton Wold, Peterborough Birleşik Krallık, 21-25 Haziran 1977. Rotterdam 1980, s. 245-256, 251.
32. ↑ ^{a b c d}
    Wu Lien-Teh: Pnömonik Veba Üzerine Bir İnceleme . İçinde: Milletler Cemiyeti Yayınları III. 13, Cenevre 1926.
34. ↑
    S. Chanteau, L. Rahalison ve diğerleri: Hıyarcıklı ve pnömonik veba için hızlı bir teşhis testinin geliştirilmesi ve test edilmesi. İçinde: Lancet. Cilt 361, Sayı 9353, Ocak 2003, sayfa 211-216,

    ISSN  0140-6736

    . doi: 10.1016 / S0140-6736 (03) 12270-2 . PMID 12547544 .
35. ^
    WP Reed, DL Palmer ve diğerleri: Güneybatı Amerika Birleşik Devletleri'nde Hıyarcıklı Veba. Son deneyimin bir incelemesi. İçinde: Tıp. Cilt 49, Sayı 6, Kasım 1970, s. 465-486,

    ISSN  0025-7974

    . PMID 4924535 . (Gözden geçirmek).
36. ↑ ^{a b c}
    M [eta] İskender: Zararlı. İçinde: İç hastalıkları pratikte ve klinikte. Dört cilt halinde, 4., gözden geçirilmiş. Ed.V. H [ans] Hornbostel, W [erner] Kaufmann, W [alter] Siegenthaler. Cilt 3: Kan ve hematopoietik organlar, immünoloji, enfeksiyonlar. Fiziksel etki. Georg Thieme: Stuttgart, New York 1991, s. 13.38
37. ^
    H. Dubois: La dépression (XIV ^e ve XV ^e siècles) . In: Histoire de la popülasyon Française. 1988. s. 313-366. Fransa için
38. ↑
    Marianne Abele-Horn: Antimikrobiyal Tedavi. Bulaşıcı hastalıkların tedavisi ve profilaksisi için karar desteği. Werner Heinz, Hartwig Klinker, Johann Schurz ve August Stich işbirliğiyle 2., gözden geçirilmiş ve genişletilmiş baskı. Peter Wiehl, Marburg 2009, ISBN 978-3-927219-14-4 , s. 159.
40. ↑ ^{a b}
    M. Harbeck, L. Seifert ve diğerleri .: MS 6. yüzyıla ait iskelet kalıntılarından alınan Yersinia pestis DNA'sı, Justinianus Vebası ile ilgili içgörüleri ortaya koyuyor. İçinde: PLoS patojenleri. Cilt 9, sayı 5, 2013, sayfa E1003349,

    ISSN  1553-7374

    . doi: 10.1371 / dergi.ppat.1003349 . PMID 23658525 . PMC 3642051 (ücretsiz tam metin).
41. ↑ ^{a b}
    Kara Ölümün genomu tamamen yeniden yapılandırıldı . (PDF; 841 kB) Tübingen Üniversitesi'nden 12 Ekim 2011 tarihli basın açıklaması (resimli)
43. ^
    Alexandre Yersin: Hong-Kong'da La peste bubonique. In: Annales de l'institut Pasteur , Cilt 8, 1894, s. 662-667.
44. ↑
    M. Simond, ML Godley, PD Mouriquand: Paul-Louis Simond ve sıçan pireleri tarafından veba bulaşmasını keşfetmesi: yüzüncü yıl. İçinde: Kraliyet Tıp Derneği Dergisi. Cilt 91, Sayı 2, Şubat 1998, sayfa 101-104,

    ISSN  0141-0768

    , PMID 9602755 , PMC 1296502 (serbest tam metin).
45. ↑
    German Medical Weekly , 23, (1897) s. 503.
46. ↑
    Hijyen Dergisi , X 3, 1910, s. 566-568.
47. ↑
    Hijyen Dergisi VI, 4 (1906) s. 509-518.
48. ↑
    Hijyen Dergisi X, 3, 1910 s. 598.
49. ↑
    KI Bos, VJ Schuenemann ve diğerleri: Kara Ölüm kurbanlarından alınan bir Yersinia pestis taslağı genomu. In: Nature , Cilt 478, Sayı 7370, Ekim 2011, s. 506-510, doi: 10.1038 / nature10549 , PMID 21993626 , PMC 3690193 (serbest tam metin).
50. ↑
    Fabian Schmidt: Veba - unutulmuş ama yok edilmemiş. Deutsche Welle, 8 Temmuz 2020
51. ^
    Pest - Robert Koch Enstitüsü'nün tavsiyesine giriş, 2 Kasım 2017
52. ↑
    Veba . İçinde: Dünya Sağlık Örgütü . Ekim 2017. Erişim tarihi: 6 Ocak 2021.
53. ↑
    Angela Grosse: Veba yine ortalıkta dolaşıyor. İçinde: Abendblatt.de. 9 Ağustos 2006,

    erişim tarihi 26 Aralık 2014

    .

     
54. ↑
    OMS - Peste en République démocratique du Congo - bülten n ° 4. içinde: who.int.

    Erişim tarihi: 28 Şubat 2015

    .

     
55. ↑
    Kongo'da veba salgını. KİM.
56. ↑ Veba
    Uganda salgın (

    Memento

    web arşiv içinde 9 Temmuz 2012 tarihinden itibaren archive.today )
57. ^
    Heinrich Neubauer: Almanya'da zoonozlar. Oluşan ve olası patojenlere genel bakış. İçinde: Deutsches Tierärzteblatt. (Dt. TÄbl.) 56, 2008, s. 1342-1346.
59. ↑
    Tamara Ben Ari, Alexander Gershunov, Rouyer Tristan, Bernard Cazelles, Kenneth Gage, Nils C. Stenseth: Batı Amerika Birleşik Devletleri'nde İnsan Veba Oluşumunun Yıllararası Değişkenliği Tropikal ve Kuzey Pasifik Okyanusu İklim Değişkenliği ile Açıklandı. İçinde: Amerikan Tropikal Tıp ve Hijyen Dergisi. 1 Eylül 2010,

    erişim tarihi 16 Mart 2020

    .

     

    83: 624-632, DOI: https://doi.org/10.4269/ajtmh.2010.09-0775
60. ↑
    Hıyarcıklı veba salgını nedeniyle şehir kordon altına alındı. içinde: welt.de . 22 Temmuz 2014,

    erişim tarihi 26 Aralık 2014

    .

     
61. ^
    Dagny Lüdemann : Hıyarcıklı veba: Çin sokağa çıkma yasağı uyguluyor. içinde: zeit.de . 22 Temmuz 2014,

    erişim tarihi 26 Aralık 2014

    .

     
63. ↑
    siberiantimes.com
64. ↑
    Madagaskar'da vebadan 60 kişi öldü. (

    Memento

    1 Nisan 2011 tarihinden itibaren Internet Archive ), tagesschau.de, 31 Mart 2011. bağlantı artık mevcut değil.
65. ↑
    Madagaskar'da şimdiden 23 veba kurbanı oldu . orf.at, 23 Şubat 2011
66. ↑
    Madagaskar'daki vebadan 40 ölüm , ORF çevrimiçi. 22 Kasım 2014'te erişildi.
67. ↑
    Madagaskar: Veba kaynaklı ölümlerin sayısı 100'ün üzerine çıkıyor . Spiegel Çevrimiçi , 23 Ekim 2017; 25 Ekim 2017'de alındı.
68. ↑
    Veba çıktığında 19 kişi hayatını kaybeder. İçinde: Spiegel Çevrimiçi . 29 Eylül 2017.

    Erişim tarihi: 3 Ekim 2017

    .

     
69. ↑
    Peter Dinzelbacher : Pestbild. İçinde: Werner E. Gerabek , Bernhard D. Haage, Gundolf Keil , Wolfgang Wegner (ed.): Enzyklopädie Medizingeschichte. Walter de Gruyter, Berlin / New York 2005, ISBN 3-11-015714-4 , s. 1128.
70. ↑
    Percy Eckstein : Veba bulaşıcıdır. In: Die Zeit , 10 Şubat 1949, Sayı 6; Çevrimiçi zaman , 22 Mayıs 2016'da erişildi.
71. ↑
    Michael Quick: 'Le şartlı tahliye sono pietre'. 20. yüzyıl İtalyan edebiyatının tıbbi yönleri. İçinde: Würzburg tıbbi geçmişi raporları. Cilt 7, 1989, sayfa 5-34, burada sayfa 22.
72. ↑
    Heinrich Haeser : Salgın hastalıkların tarihi. Jena 1865 (= tıp ve salgın hastalıklar tarihi üzerine ders kitabı, II), s. 17–23.
73. ↑
    Klaus Bergdolt: 1348'de Venedik'te veba salgını. İçinde: Würzburger tıbbi geçmiş raporları 8, 1990, s. 229–244; burada: s. 229.
74. ^
    Bulunan: İslam Devleti'nin Doom Terör Dizüstü Bilgisayarı . Dış politika
Bu makale bir sağlık sorunu hakkındadır. O edilir